Hij ging! Vraag niet waarom hij is gegaan.

Te weerloos in de handen van het lot?

Te zwak om de verleiding te weerstaan

toen hier door mij de lamp werd aangedaan?

Hoe het ook zij, hij ging en kwam, de mot.

Zijn thuis daarbuiten in de schemering,

waar het geluid niet draagt, de tijd niet is.

Hier vliegt hij rond gekluisterd aan een kring

van licht. Misleid, verblind door schittering

wil hij naar huis, terug naar de duisternis.

Terug in de schaduw van het groot bestaan.

Dacht hij een ander licht te zien misschien

toen hij gewekt werd, opvloog, en moest gaan?

De lamp heb ik maar even uitgedaan

en hem heb ik daarna niet meer gezien.